رواية_ربع_دستة_ظباط بقلم / اسماء جمال(Soma Ahmed)

بقلق ..
الدكتوره مكمله مع حلم هيونسوكى هيبقى ونس ليكى و هيخلوكى تترحمى ع ايام الهدوء ده
حلم دموعها نزلت بصمت اما إفتكرت ونسها الحقيقى !
الدكتوره عرفت إنها داست على وتر حساس حركها ف فهمت ان قليل من القسۏه يكفى هيبقوا عوض عن أبوهم متقلقيش و مع الوقت هتنسى
حلم بصتلها بذهول انسى ايه ! مالك ! انسى البنى ادم الوحيد اللى حطيت فيه كل حاجه ! حطيت فيه ثقتى و أملى و طاقتى و حبى و راهنت بكل مشاعرى و قوتى عليه ! و الاخر خذلنى ! الاخر اخد كل ده معاه و مشى !
الدكتوره سكتت شويه و حست إنها لازم تدوس ع الچرح عشان ينضف بس انتى اللى ضيعتى كل ده مش هو اللى اخده و مشى !
حلم زعقت بعصبيه انا مضيعتش حاجه ! مخدتش حاجه ! هو اللى اخد كل حاجه ! إديته حب ف عز حرمانه ! إديته طاقه ف عز تعبه ! إديته ثقه ف عز ما كان بيخونى ! حتى لو صح بردوا خانى بسكوته ! إديته كل ده و اكتر و كل اللى عندى و حيلتى و لو فيا اكتر كنت إديته و هو ف الاخر مشى ! معملش حساب ليوم زى ده ! لإنه لو كان عمل مكنش العجله وقفت بيه ف وقت زى ده و معرفش يحركها ! معملش حساب اليوم اللى هكتشف فيه كل حاجه ! معملش حساب صډمتى ! معملش حساب ليا انا شخصيا !
الدكتوره بهدوء مش يمكن كان عامل حساب بس اللى معملش حسابه الوقت يعنى التوقيت ما اسعفهوش مثلا
حلم زعقت كان لازم هو اللى يتحكم ف الوقت مش الوقت اللى يتحكم فيه ! طالما كان مرتب و مخطط من الاول يبقى هو اللى المفروض كان بيلعب بالظروف مش الظروف اللى تلعب بيه !
حلم بعد ما وقفت قعدت بتوهه معملش حساب كل ده ليه ع الاقل معملش حساب بنته ليه محطهاش ف حساباته و هو بيختار نفسه ليه و هو بيختار يهرب من كل ده !
الدكتوره بصتله بترقب هو مالك كان يعرف إنك حامل 
حلم بصتلها بعيون زايغه مالك مين 
الدكتوره بصت لمراد و رجعت بصتلها حلم كلمينى عن أبوكى
حلم عيطت و دموعها نزلت كلام ورا كلام ورا كلام لحد ما حست إنها مش عارفه و لا قادره تتنفس ف بقا كلامها يطلع شبه واحده بتفوق من البنج !
الدكتوره بهدوء تحبى نكمل المره الجايه 
حلم وقفت بإرهاق انا مش جايه تانى
الدكتوره كتبت روشته و إدتهالها و هى مبتسمه هستناكى ف البدايه مش هحددلك مواعيد تعالى وقت ما تحسى إنك محتاجه تتكلمى او حتى محتاجه تيجى و بس !
مراد شاور ع الروشته بإستفسار و هى ردت دى ادويه هتساعدها تهدى و تبقى احسن عشان تتخطى المرحله دى
مراد بتردد دى حامل
الدكتوره متقلقش مش هتضرها دى مهدئات و ادويه مضاده للإكتئاب المهم تاخدها بالمواعيد و الكميات اللى محدداها
مراد سكت بقلق و الدكتوره اكدت هى بيا من غيرى هتلجأ للمهدئات ف خليها تاخدها تحت إشرافى افضل
مراد إستأذن و اخد حلم و مشى ..
مراد حلم انتى ف البيت عندى افضل هبقى متطمن عليكى اكتر
حلم هزت راسها لاء من غير ما تنطق او مقدرتش ..
مراد همسه هتبقى معاكى طول الوقت و جنبك و ليليان كمان مش هتسيبك و هى دكتوره و
حلم بصوت مهزوز سيبته مره بس بكفايه مره انا لحد دلوقت بدفع تمنها و هفضل ادفعه لحد ما الۏجع يخنقنى
مراد سكت اما حس إن مفيش فايده .. هو مجرب شكل احساسها .. وصلها البيت و سابها ..
حلم ايامها كلها بقت شبه بعضها .. لا عارفه الوقت ايه و لا اليوم ايه و لا الشهر كام و لا حتى ملامح الزمن كإنه وقف بيها ! 
لحد ما دخلت ف التامن و بمجرد اخر يوم فيه خلص إبتدت تتألم بۏجع و مش عارفه ۏجعها اللى آدمنته و لا ۏجع ولاده .. لحد ما الۏجع زاد و إبتدت ټنزف و هنا إتأكدت إنها ولاده ..
مش عارفه تروح لمين و لا ممكن تلجئ لمين بس اما الۏجع زاد إفتكرت مراد بتلقائيه و إنه قالها لو إحتاجت حاجه ..
إتصلت بيه و معرفتش تقول ايه .. إفتكرت إحتياجها لمالك و متخيلتش إنها هى بإيديها اللى هتخسر الإيد اللى كانت دايما بتتمدلها وقت ما تحتاجها ..
مراد بقلق حلم انتى كويسه 
حلم هزت راسها پعنف بشكل بقا مسموع و عياطها زاد پجنون ..
مراد وقف يلبس طب دقايق و هجيلك .. معرفش ليه مرضتيش تيجى عندى لحد ما تبقى كويسه ! كده هتتعبى و انا اكتر واحد عارف
قفل معاها و لبس و نزل راحلها و شافها بټموت من الۏجع ف زعق انتى ازاى سايبه نفسك كده