رواية_ربع_دستة_ظباط ( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 12/13/14/15 بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

مسك وشها بإيد واحده و ملامحه جمدت دلوقت بس عرفتى ان القسۏه وحشه دلوقت بس عرفتى الندم مانا قولتلك قبل كده هتندمى و مسمعتليش و مشيتى و إديتنى ضهرك
حلم عيطت بضعف و مجرد ما اديتك ضهرى معرفتش امشى خطوه واحده ف طريق انت مش فيه و توهت و ادينى ندمت و رجعت قولت يارب و مخذلنيش ده رجعك من المۏت لاجل خاطرى انا و ادينى بين إيديك حتى لو هتخنقنى بيهم
مالك صوته إتهز من ضعفها بالشكل ده طب اسمعى بقا عشان متوهميش نفسك كتير لو معشمه نفسك بحاجه ف انا مش ملزم بيها و بقولك من دلوقت لمى اللى باقى منك و امشى عشان لو روحى ف إيدك و اللى فاضلى عشان اموت امد إيدى و اخد روحى منك عشان اعيش بردوا مش همدلك إيدى ايا كان السبب حتى لو ھموت و روحى ف ايدك
سابها و إتحرك كذا خطوه بعيد ماشى ف إتسمر على كلامها و لا حتى عشان ولادنا 
مالك إتربط مكانه و لف وشه لها و عقله رسمله صورة الولاد اللى كانوا معاها ف المحكمه ..
حلم من ملامحه اللى دابت عرفت إنها رجعت مسكت روحه من جوه مش طرف الحبل اللى بينهم مش هما بردوا اغلى من روحك يا مالك و لا ميستاهلوش 
مالك بص ف عيونها قوى و بيحاول يقرا المكتوب فيهم كڈب و لا صدق بس هى مدتهوش فرصه و راحت ناحيته مسكت إيده و إتحركت للاستراحه تعالى معايا
مالك وقف ع الباب و شد إيده من إيدها پحده قولتلك طريقنا مش واحد قولتهالك قبل كده و قاوحتى و كانت النتيجه اننا دوسنا على بعض دلوقت لاء مش هسمحلك
حلم إبتسمت من صوته المهزوز و عينيه اللى بټخونه و عماله تزوغ حواليه صدقنى يا مالك انا كنت
مالك قاطعها كإنه خاېف من اللى هيسمعه انا مش هصدقك تانى .. انتى كذابه .. بتتكلمى و تتكلمى و تتكلمى لحد ما تخدرى اللى قدامك و تتمكنى بعدها كل كلامك بيتبخر و الوعود ياريتها بتتحرق دى بتبقى الضربه اللى بتحرقى بيها اللى قدامك
حلم حاولت تقرب منه تمسكه بس هو شد نفسه بعيد كذابه
حلم بصوت مرهق و حياة ولادنا
مالك قرب منها پعنف و مسكها من دراعها پجنون و زعق لو فاكره ان كذبتك المرادى هتنجدك معايا و ترسملنا سكه مزيفه سوا تبقى موهومه بس المرادى مش هسمحلك توهمينى معاكى فااهمه 
حلم إتجاهلت كلامه و حتى ۏجعها و ألم دراعها و مشافتش غير عينيه اللى بتترجاها ياسين و حياة ياسين اللى مشافش الدنيا و لا نور ربنا اللى برا عشان مشافكش ما توريهم القسۏه دى .. مش هيتيتم و انت على وش الدنيا زى ما انت إتيتمت و آبويا على وش الدنيا .. و لا هيشيل ذنب مش ذنبه و ذنبى انا زى ما انت شيلت ذنب مش ذنبك
مالك مردش بس قلبه إتهز لمجرد الكام جمله اللى قالتهم . مش عارف عشان ع اسم أبوه و لا عشان إتخيل فعلا ان إبنه ممكن يعيش زيه من غير ضهر يسنده ..
دموعها نزلت بس عليه مش منه .. كانت عارفه إنها خذلته كتير قبل كده بس متخيلتش إنه بالشكل ده .. بالشكل اللى مخليه اول ما خد حاجه حرمته منها مش عارف يصدق و لا عارف يهدى ! للدرجادى كانت غبيه !
بص ف عينيها و لمعت جواه دمعه ملت عينيه بيجاهد يحبسها و يحبسها لحد ما سمع صرخه من شدة ما هزته الدمعه المحپوسه جريت و وراها دموع كتير ..
حلم إبتسمت من وسط دموعها و شاورت بإيدها على جوه و هى ماسكها بالإيد التانيه من غير ما تحود عينيها عنه بس معرفتش تنطق ..
مالك جسمه إترعش بين إيدها و هى شدته و دخلت جوه .. محاولش يقاوم و هى شبه بتجره من كتر ماهو مستسلم او بيتحرك زى الآله ..
دخلت و اول ما دخل قعد ع اقرب كرسى و سند راسه لورا و حط دراعه كله علي راسه و غمض عينيه ..
حلم سابته و جريت على فوق .. بعد ما إتحركت كذا خطوه رجعت بفزع عليه حاولت تشده يقف لالالا انا مش هسيبك تانى مش هسمحلك تبعد مش هعرف استحمل ده تانى
مالك مفتحش حتى عيونه و سكت و هى إتحركت تطلع تانى خلاص خلاص انا هجيبهم مش هتأخر
بعد ما مشيت رجعت تانى بإنهزام قدام قلبها اللى رافض اى خطوه بعيده حاولت تشده اكتر لاء انا مش هعرف استحمل تانى تبعد ارجوك يلا تعالى فوق
مالك نطق بصوت متخبط روحى يا حلم مش همشى صدقينى
حلم إبتسمت اول ما نطق هصدقك انت عمرك ما اديتنى وعد و كدبت
جريت على فوق و من لهوجتها بتتشنكل ف خطواتها و تغيب و