رواية_ربع_دستة_ظباط ( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 12/13/14/15 بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

جوارحه مركزه على شفايفها و هى راحت بعينيها على شفايفه و قربت معاه و ف لحظه واحده إبتدت ملحمة ليله من الف ليله و ليله لاتنين عشاق القدر رضى عنهم و إداهم فرحه زى دى بعد عمر من الحرمان ..
فهد بعد ما شاف مالك ف حضڼ حلم سابهم و نزل و ساب بيت أبوه و خرج ..
اخد عربيته و فضل يلف بيها مش عارف يروح فين و لا لمين .. حس إنه ملهوش حد .. صعب عليه نفسه ..
جات على باله برغم قسۏتها عليه و جمودها ناحيته .. حس إنه محتاج لحضنها دلوقت ..
راحلها على بيت أبوها و وقف شويه بتردد و بعد ما مسك موبايله يكلمها إتراجع عشان عارف ردها ..
راح رن الجرس و قبل ما الباب يتفتح سمع صوت مالك الصغير بيعيط ف إبتسم اوى ..
حد فتحله الباب و قبل ما يسأل عنها او يتكلم شافها ف الصالون قصاده بمالك حطاه ف سرير و بتهز فيه و بتكلمه بملاعبه متزعلش منى يا موكا .. صدقنى كده احسن لك .. دلوقت مش هتفهم بس بكره اما تكبر اكيد هتفهم و تعرف إنى كان عندى حق
فهد وراها و هى قاعده ع الكرسى ضهرها له و سرير إبنه ف وشه .. بص لإبنه بملاغيه و فضل يلاعبه لحد ما خد باله منه و إبتسم و بيحرك رجليه ..
روفيدا إستغربت بهجته و قبل ما تتلفت فهد نزل بركبه ع الارض جنب الكرسى بتاعها و كمل ملاعبته ..
روفيدا بعدت شويه ف قعدتها و سكتت ..
فهد بصلها بزعل حس بوجودى قبلك .. حاسس بيا لكن انتى لاء
روفيدا وقفت و قبل ما تمشى مسك إيدها بمحايله روفيدا بلاش تهدى اللى بينا ف لحظة عند
روفيدا بصتله بذهول انت شايفها عند يا فهد و ياترى بقا شايف نفسك ايه و لا شايفنى هبله مجرد إنى بعاند و بس 
فهد حاول يبقى اهدى لاء يا روفيدا مش كده .. بس اما تصممى تحطى حاجز بينا و ياريته حاجز بتاعنا .. الا حاجز خارج نطاق علاقتنا .. و مع ذلك كل اما احاول إتخطاه تصعبيه اكتر و تعليه .. ده يبقى إسمه ايه غير عند 
روفيدا هزت راسها بمعنى مفيش فايده و هى ماشيه انت عايز تبرر لنفسك و تشوف الحكايه كده انت حر
فهد شدها مسكها وقفها بعصبيه امال يبقى ايه دى حاجه بينى و بين اخويا ملكيش فيها .. دخلك انتى ايه بيها عشان تهدى حياتنا و بيتنا بسببها 
روفيدا إتنرفزت بزعيق اوك طالما غبى هقولك مع إنها حاجه متتقالش تتفهم تتحس لوحدها يا فهد بس واضح إنك للاسف بطلت تحس 
اللى انت بتقول عنها دى حاجه بينك و بين أخوك دى مش حاجه بينك و بينه و لا دى حاجه اصلا دى مصېبه ده طبع و الطبع مبيتغيرش يا بيه اما تتهور و تندفع ف رد فعلك بالبشاعه دى يبقى من حقى معرفش احس معاك بالامان و لا اثق فيك تانى
فهد بصلها بذهول بس انتى
روفيدا كملت كلامها پحده انا ايه انا مراتك و ام إبنك و هو أخوك و أبوك زى ما بتقول و الانسان اللى شالك و شال عنك ياما و مع ذلك مرحمتهوش الحكايه متلخصتش ف موقف هنقول جه ف لحظة صډمه يا فهد ..
و عشان كده عارف انا يمكن اعذر حلم عنك عشان حلم غلطتها كانت فموقف ف يمكن يتقال عنه صډمه مع إنى لا معاها و لا هكون لكن طول الوقت من اول الحكايه لاخرها معاه لكن انت اخدت موقفك و سكتك من اول الحكايه ف اللى حصل منك ف اخرها مكنش صډمه اد ماهو كان تراكمات و ترتيب طول الوقت كان عندك شكوك و اوهام و و لا مره كنت بتواجهها بطريقه صح و تحاول تلغيها او حتى ترجع لصاحب مصدرها حتى لو هتستجوبه انما كنت بتدور ورا شكوكك دى و ياريت بتدور من باب تشوفها صح و لا غلط الا بتدور عشان ترضى نفسك إنك صح و بس ف اللى حصل منك ف الاخر ده لا كان صډمه زى حلم و لا هيكون ده مشاعر متراكمه و ردود افعال معرفتش تاخدها ف كتمتها مره ورا مره ورا مره لحد ما صدقت تلاقى موقف ټنفجر من جواك فيه و غيرتك ساعدتك للاسف
فهد بيبصلها زى التايهه لمجرد سمع كلامها قبل كده من حلم عن غيرته من مالك ! للدرجادى الكل شايفه كده 
مع إنه عمره ما حس بده لمالك للدرجادى محدش حس بيه !!
فهد بصوت مهزوز غيره انا هغير من أخويا انتى متعرفيش حاجه زى ما ردود الافعال انتى بتقولها عنها متراكمه بردوا كان وراها مواقف متراكمه و
روفيدا قاطعته عارفه قصدك على كذا