رواية_ربع_دستة_ظباط ( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 16/17/18/19/20 بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

الۏجع ده بمرارته مش بس إتنسى ده خف و مبقتش حتى عندى وقت افكر فيه .. انسى انتى كمان
همسه رفعت وشها لمست بيه وشه بمناغشه و هو إبتسم اوى ما بلاش مكر عشان انتى اللى بترجعى تجرى
همسه ضحكت اوى ضحكه جننته و هتقوم شدها عليه من تانى و ضمھا بتملك ..
همسه كإنها إفتكرت اه صحيح انت بتقول لمالك احنا مسافرين احنا مين و لا بتقوله كده عشان يجى 
مراد إبتسم هو انا اه عايز اشوف حلم كمان و اتطمن عليها هتقدر تكمل و لا ده قرارها هى كمان .. بس ده ميمنعش ان احنا فعلا مسافرين
همسه رفعت حاجبه و هى رافعه وشها له احنا مين ان شاء الله 
مراد فاهمها ف رد ببرود احنا مراد و غرام و مازن و ليليان و انتى و
همسه قاطعته انتى و ايه انا و انت مراد هما هيسافروا شهر عسل احنا هنعمل ايه 
مراد بغيظ و انا عجزت مثلا ما تقوليها احسن إنها راحت عليا يا بنت سليم
همسه إتعدلت بجديه لاء انت عارف ان ده مش قصدى زى مانا عارفه انت رايح ليه
مراد ببلاهه انا مسافر اغير جو
همسه رفعت حاجبها قصدك مسافر مع ولادك
مراد ببرود و ليكن ايه المشكله حبايبى و مبقتش اقدر اسيبهم
همسه ضحكت بنفاذ صبر مارد و بقا معاك على طول شغل و بيت .. قول بقا إنك عايز تغلس عليهم
مراد هز راسه بإستفزاز اه و همسه ضحكت بغيظ يا مراد حرام عليك .. ليليان دلوقت بقت لها بيتها و حياتها و جوزها سيبها تعيش و تندمج ف حياتها و هى اكيد اما تحتاجلك هتجيلك
مراد عض بوقه بغيظ ابن اخوكى اللى محفظك البوقين دول مش كفايه اخدها كمان عايز يعزلها مننا 
همسه هزت راسها بغلب انت هتغير من مازن بجد انا قولت كل ده هزار .. ده انت اللى مربيه و معاشره اكتر مننا
مراد رفع حاجبه انا ده انا اغير من صوابع رجلى و لا اغير من ابن مهاب المچنون
همسه ضحكت طب خلاص خليهم يسافروا المرادى لوحدهم و مره تانيه نبقى
مراد هز راسه بعند لاء
همسه بغيظ طيب نسافر لوحدنا اى حته و خليهم براحتهم و
مراد رفع حاجبه لاء
همسه شالت خداديه من جنبها حطتها على وشه بغيظ هقولك ايه مانت صعيدى و قرايبك اللى إشتروا العتبه الخضرا
مراد خلص نفسه منها و برقلها و شاور ع نفسه و هى هزت راسها اه و قامت تجرى و هو جرى وراها بضحك ..
مالك فضل شويه مع ولاده يلاعبهم .. حس معاهم بدفا غريب .. احساس خطفه من وجعه و من نفسه و من دنيته بحالها بكل حاجه حواليه ..
يونس كلمه يتطمن إنه نازل الشغل .. مالك قفل و بص لاولاده بضيق معلش بقا بس صدقونى اللى جاى احسن و عشانكم
اخدهم و طلع شقته .. فتح بهدوء و دخل ..حس بحنين شبه اللى بيتحس ف ورق النتيجه اللى بيترمى ورقه ورا ورقه و احنا مستنيين ورقه تيجى بيومها
لقى حلم نايمه ع السرير بتعب .. حطهم جنبها و ميل باسهم و بيخرج مسكت إيده بإيديها اللى بتترعش رعشه قدر يحسها خليك شويه
مالك إنسحب ببرود انا نازل
حلم إبتسمت بهزار حاولت بيه تشده إسمها عايزين حاجه منى قبل ما انزل متخافش مش هقولك خد الذباله معاك و انت ماشى
مالك كعمش وشه بتريقه متقلقيش انا متعود اخد الذباله ف سكتى
حلم بصتله پصدمه و حاولت تستوعب جملته اللى قبل ما تلحق كان مشى من قدامها ..
نزل راح على شغله .. ركن بعربيته و وقف متوتر قدام المكان .. شغله اخد منه كتير و إداله اكتر .. بس لو داس عليه رجع وقفه من تانى و الوحيد اللى ردله كرامته بعد ما داسها حتى لو مش قاصد يردها ..
اخد نفس طويل ملغبط و إتحرك لجوه .. بمجرد ما دخل يونس كان اول واحد يقابله ف راح عليه بهيصه بحبك يا صااحبى من و انا لسه بحبى واقفه حياتى بيك
مالك فضل يتلفت حواليه بغيظ و بص ليونس اللى كان قرب منه و فضل يشاور بدراعاته اخويا و حبيبى ف الاوجاع طبيبى
مالك حاول يحط إيده على بوقه لقى امنيه نازله ناحيتهم بلهفه عليه و وراه حازم و بقية صحابه و الكل إتلم مع يونس بهيصه ..
مالك حط إيده على وشه و ضحك اوى..
يونس رجع قرب منه بيهز راسه بغلاسه بحبك يا صااحبى يا صاحبى يا صاحبى
مالك دور وشه بضحكه و رجع بصله فجأه و عمل نفس إشاراته بدراعاته يميل عليا الزمن إيديك بترفعنى تحب من غير تمن عمرك ما بتبيعنى
الكل صفر و الكل بيضحك بهيصه و بيغنى معاهم ..
اللوا صالح قرب منهم و مالك رفع إيده و مثل الخۏف و النعمه مانا
امنيه ضحكت اوى ده