رواية_ربع_دستة_ظباط ( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 16/17/18/19/20 بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

لا الموضوع كان محتاج غير إنك تحس
فهد سكت و مالك بعد ما فتح باب المكتب يدخل بصله بقرف اللى يمد إيده يكسر الإيد اللى دايما كانت بتتمدله و يمدها على اخوه ولى نعمته و صاحب الفضل عليه ميبقاش راجل ! ف مستغربش اما يمد ايده على مره ! عشان مبيضربش المره إلا اللى زيها
فهد غمض عينيه اللى دمعت و حس ان قدام كلام مالك معدش فى حاجه ينفع تتقال و مالك سابه و دخل..
حلم بعد ما مالك نزل قعدت ع السرير بلغبطه .. حاسه بۏجع جواها و حواليها و محاوطها لدرجة التوهه ..
معقوله مش عارفه تحدد بالظبط 
قامت ع الحمام شافته زى ما سابته بالليل مترتب ! مفهوش حاجه ! خرجت فضلت تاخد انفاس سريعه من الحمام و الاوضه حواليها بس و لا حتى ريحته !
وقفت قدام المرايه بصت ع جسمها و عينيها بتزغلل و مشوشه بإرهاق ! إفتكرت كام مره شافت كل ده ف احلامها و كوابيسها و كام مره إتخيلته حواليها و سمعت صوته و شافت تفاصيل اخر مشهد بينهم ..
قعدت ع السرير بتعب و إبتدت ټعيط و دموعها بتتسابق بۏجع غريب .. حاسه ان من كتر الالم النفسى 
فتحت الدرج طلعت علبة الدوا بتاعها فتحتها تاخد منها ملقتش غير قرص واحد !
بصت للعلبه بإنهزام لا عارفه أخدتها امتى و لا خلصت ازاى بس حاليا محتاجه تهدى ! اخدتها و راحت جنب ولادها ع السرير رقدت جنبهم پألم ..
مالك قعد مع الرائد محمد ف مكتبه و جابله كل ملفات القضيه من يوم الحاډثه ..
شاف إعترافات عادل لفهد و كلامه و قاله إنه هو اللى هربه منه يوم ما إتقبض عليه و عوره ف وشه !
و اعترافاته ع صفوت و اللى معاه و ان مالك معاهم ..
مالك كان بيقرا ببرود .. معرفش حتى يلتمس عذر حتى لو بشكل داخلى قدام نفسه او قلبه ..
فتح قضية البنك و قرا تفاصيلها و اقوال عم حلم و مروان و حلم كمان ..
بص لمحمد بإستغراب ليه حلم إتحقق معاها 
محمد حلم شريكه و بنسبة النص ف لها ف كل حاجه حتى لو مش موجوده
مالك إستغرب هى إتنازلت عن كل حاجه لعمها
محمد مفيش حاجه تثبت الكلام ده او هى معرفتش تثبت ف شالت معاهم الليله وقتها
مالك عدل نفسه بجديه و راجع اقوالهم بإهتمام هى فتحت خزنة البنك ف شافت اكيد التنازل ليه مقدمتهوش
محمد مكنش فى تنازل يا مالك
مالك مش عارف يجمع لحظه بس التنازل كان موجود ف الخزنه و مراد اما تحفظ عليها ملقهوش ! معنى كده إنها اخدته
محمد بتفكير او عمها اللى اخده
مالك و لنفترض بردوا فين التنازل ده 
محمد وقت القضيه مش هيفيده بحاجه ده غير إنه هيشيله الليله لوحده ف ملهوش لازمه بالنسباله
مالك اديك قولت وقت القضيه مش هيفيده و المفروض القضيه خلصت من قبل حتى ما ارجع ف ليه بقا مطلعهوش من وقتها هو كان كله همه الورث يرجعله و من الاول و قبل اللغبطه دى و لو قولنا خباه عشان القضيه إبنه ميلبسهاش لوحده ف دلوقت ليه مطلعهوش و فين اصلا 
محمد ما يمكن كانت حركه غبيه ! فش غل يعنى و رجع فيها بعد الظروف اللى حصلت ! او يمكن عشان حلم مثلا كنت انت كده ف حب يرجعلها حقها
مالك هز راسه بتفكير مش مقتنع لاء ! مفتكرش ! مش ده اللى يعمل كده ! بعدين ده لوا يعنى اما يقع ف إيده فلاشه فيها الراجل بتاع صفوت اللى ڼصب على إبنه ف حتى لو القانون معتبرهاش إثبات قوى لبرائته هو اكيد إتأكد من إبنه ان هو ده الراجل اللى راحله و المفروض ميصعبش عليه يوصله و لا يعرف ان دى حركه من صفوت ! ليه موصلش لكل ده 
محمد انت بتفكر ف ايه بالظبط 
مالك إنتبه ها لا و لا حاجه بس واضح ان الموضوع هيبقى فيه زوايا كتير
خلصوا و مالك خد كل الحاجات اللى تلزمه و مشى ..
خرج بتردد فضل يلف بعربيته مش عارف يحدد هيروح فين .. راح ع الكومباوند و اقنع نفسه ان ده اسلم حل لحد ما انفعالاته تهدى زى ما مراد قاله بعدها يقرر خطواته .. بس مقدرش يستنى فيه اكتر من دقايق !
محسش بنفسه و هو راجع ع البيت غير اما لقى نفسه واقف بعربيته قدام الباب !
غمض عينيه و رجع راسه لورا بإرهاق .. بقا بيحس كل ما بيجى هنا إنه مش قدام بيته .. ده قدام سور عالى محتاج خارق عشان يتخطاه ..
نزل و طلع على طول و هو تقريبا لسه مغمض عينيه ..
حلم كانت نايمه و بمجرد ما وقف بالعربيه صحيت مخضوضه كإنه منبه ضړب جرس إنذار جواها