رواية ربع دستة ظباط بقلم اسماء جمال الحلقه 31-32-33-34-35 حصريه وجديده

شغلها معاه اللى كان اجابه على كل اسئلة ثروت ! للدرجادى كان مغفل يتضحك عليه بالسهوله دى و من واحده 
اخد عربيته و راح ع المستشفى .. دخل بجمود و طلع بس اكتشف ان حلم مش موجوده ..
نزل و رجع لعربيته و راح ع البيت .. ركن و طلع و بيفتح الباب شاف حلم فاتحه شنطه قدامها و بتلم هدوم و حاجات فيها !
مالك بجمود رايحه فين 
حلم إتخضت مالك خضتنى
مالك پحده ليه مكنتيش متوقعه ألحقك و لا اللعبه خلاص خلصت بسرعه من غير ما تعملى حسابك 
حلم بصتله بلغبطه و مش عارفه تبتدى من فين مالك انا عايزه اقولك على حاجه
مالك بلهجه ناشفه انتى كنتى عارفه ان أبوكى عايش 
حلم عيطت و هو عاد سؤاله پحده مفرطه بصوت مجلجل كنتى عارفه و لا لاء 
سوووووما
غرام نايمه جنب مارد و موبايلها رن .. إتجاهلته بس بمجرد ما بصت فيه قلقت بتوتر ..
بصت لمراد ف حضنها و باست راسه و انسحبت بهدوء من جنبه على طراطيف اصابعها لحد ما خرجت ..
نزلت قابلت الدكتور ..
غرام بقلق فى اخبار !
الدكتور سكت كتير بصراحه لاء ! لسه الحاله مش مستقره !
غرام عيونها لمعت بدموع اعمل اى حاجه ! اى حاجه ف سبيل إنه يبقى كويس !
الدكتور لسه هينطق غرام عيطت انا مش هقدر اشوفه كده ! مش هقدر ! ده مجرد ما فاق كنت اول واحده ساب إيدها ! مش هعرف اعيش من غيره ! و الله ما هعرف !
الدكتور إبتسم على فكره هو محظوظ بيكى جدا .. اللى تبقى عنده زوجه زيك لازم يبقى محظوظ .. محظوظ قدام اى خساره مادام كسبان حب زى ده
غرام مسحت وشها مراد معتمد عليا ! معتمد عليا ف كل حاجه ! انا عودته كده ! إن قدام اى ازمه ابقى عقله اللى بيفكر بيه ! عيونه اللى بيشوف بيها الحكايه من زاويه تانيه ! و انا متآكده إنه لو كان ف وعيه و قدامه فرصة القرار او حتى التفكير او حتى فايق كان هيتصرف كده او حتى هيرجعلى اتصرف بداله
الدكتور سكت شويه هو يعرف 
غرام هزت راسها لاء بسرعه و إفتكرت انه اما فاق لمجرد إنه فهمها غلط و فهم إنه سابته إتصرف ازاى ..
غرام بصوت مرعوش مش هيفهم .. دلوقت مش هيعرف يفهمنى و لا يقدر .. هيشوف بس إنى فكرت ف نفسى غ عز ازمته .. اما يقوم بالسلامه او حتى يفوق كده هقوله ...لكن حاليا لاء .. هو اصلا مش مدينى فرصه
الدكتور هز راسه و هى مشيت ..
اسماء_جمال
حلم مع مالك دموعها حابسه صوتها و هو زعق كنتى عارفه ان ابوكى عايش و لا لاء 
حلم هزت راسها اه و بمجرد ما هزت راسها مالك غمض عينيه اوى بسرعه و حس انه خلاص مبقاش لا محتاج يسألها و لا يسمعها ..
حلم صوتها إتهز انا مضحكتش عليك انا كنت هقولك بس
مالك فتح عينيه بإنهيار اخرسى
حلم راحت عليه بترجى حاولت تتكلم بس عينيها متعلقه بعينيه ف كلامها طالع متهته او متلغبط مالك افهم .. صدقنى انت مش فاهم حاجه .. اصبر و هفهمك انت مش فاهم .. انا هقولك
مالك ضحك جامد ضحكه غريبه اوى انا فعلا مش فاهم .. الغبى بتاعك مبيفهمش .. بس خلاص فهمت .. مكنتش فاهم و خلاص فهمت ..
حلم بتبلع ريقها بمراره فهمت ايه بالظبط انت مش فاهم صدقنى .. ارجوك اوعى تغلط غلطتى
مالك زعق انتى تخرسى خالص .. فااهمه .. اخررسى .. مش هديكى فرصه تخدعينى تانى .. تلفى و تدورى عليا .. ماهى شغلتك يا و
حلم عيطت مش عارفه من قلبها اللى إتعصر و لا من عقلها اللى شدها و رجع بالزمن لورا و وراها نفس الموقف ! دوقها نفس الألم !
مالك فتح عينيه بغل و ضربها قلم على وشها هز حيطان الشقه قبل ما يهز جسمها كله ..
حلم وقعت ع الارض بكسره مالك اسمعنى انا
مالك من غير ما يميل بجسمه بإيده بس جابها من شعرها و حدفها ع الحيطه قصاده ..
حلم بدموع اسمعنى يا مالك انا مكنتش
مالك قرب عليها و هى لازقه ف الحيطه و ضربها قلم على ناحيه من وشها و قبل ما تفتح عينيها كان ضربها قلم الناحيه التانيه و وراه قلم تانى ناحيه و وراه قلم ورا قلم ورا مية قلم اه يا بنت الكلب يا بنت الكلب يا زباله
حلم عيطت بمنتهى الألم مالك انا كنت هقولك لكن مكنتش اعرف ان
مالك جابها من شعرها و لف وشها للحيطه و لبسها پعنف فيها و بيتفاعل مع كلامه بهبدها ف الحيطه انا يتضحك عليا من واحده و واحده زباله زيك ده انتى اللى زيك بنستعملهم ف اوض النوم و