( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 26-27-28-29-30 حصريه وجديده بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

.. اه يا مالك عديت حاجات اكتر من دى و إتعدتلى انا كمان حاجات اكتر و عرفنا نتقابل ف نقطه
مالك بصله نظرة غريق إتحدفت قدامه شماعه مش قشايه ..
مراد حس إنه عزف على اوتار عقله مش قلبه .. عقله اللى محتاج يسمع تفتكر ايه اللى يخلى راجل يبقى مع واحده عاشت سنين كتيره مع راجل غيره ف وقت كانت فيه مراته و حبيبته و كانت للتانى بردوا مراته و حبيبته ايه اللى يخليه يقفل عقله قدام اى محاوله منه يشوشه او يسيره ف إتجاه معاكس 
مالك بصله و لأول مره يحس ان فى وضع اپشع ..
مراد بإنهزام و ايه اللى يخلى واحده تعدى و تكمل مع واحد ف لحظة صډمه إغتصبها او حاول حتى ! حتى لو مكملش بس محصلة الفزع واحده ! هزة الثقه واحده ! صډمتها واحده ! خاصة ف وقت كانت مشوشه و إتقالها انى عملت ده قبل كده او إنى محبتهاش 
مالك كان بيسمعه بإهتمام و مراد لف دراعه و إتحرك بيه لو مش عارف تتخيل ان الصدمه ممكن تخلى واحده زى حلم تعمل كده ف انا ممكن اوريك ان الصدمه ممكن تعمل اپشع و مش هقولك الصدمه بتخلى راجل ېقتل مراته اما بيشك فيها و لا حاجه ! بس هقولك ف يوم الصدمه خلتنى إعتديت على الانسانه الوحيده اللى لا فتحت و لا هفتح قلبى لغيرها لا ف وجودها و لا غيابها ! و ع فكره هى نفس الصدمه اللى خلتها خرجت من ورا الحراسه و مشيت و إترتب عليه كل اللى حصل زمان اما هى عرفت او شكت إنى اتجوزت مع إنها بردوا كانت غلط !
مالك إبتسم ڠصب عنه بتلقائيه ..
مراد إبتسم لحماسه الحب عدى كل ده .. عينيها إعتذرت و انا قبلت و عينيا إستسمحتها و هى إتراضت و إتقابلنا ف منطقه من تانى .. بص ف عينيها و شوف هتقرا ايه فيهم
مالك إبتسم بإحباط هى اللى صعبتها علينا كده
مراد انت كنت عايزها كامله تشيل من غير ما تفهم و تستحمل من غير ما تقول اااى ! و هى كانت عايزاك كامل ! تقع و تقوم من غير ما تحود او تاخد نفس !
بس انتوا الاتنين نسيتوا إنكوا إتقابلتوا تكملوا بعض و دى كانت النقطه اللى إفترقتوا فيها ع فكره
مالك كان ناقصها ايه معايا حتى لو كنت خبيت عنها !
مراد الامان
مالك انت قولت الحب لو موجود بيعمل كل حاجه .. لو حبتنى بجد ليه الحب ده مدهاش الامان 
مراد لاء .. الامان الاول .. مش هتحبك إلا اذا لقت معاك الامان يا مالك .. حب و خوف ميتلموش ف قلب واحد و هى حست معاك بالامان ف عز الخطړ و حبتك من هنا بس ف لحظه راح الامان و حست بالخطړ و كل الشكوك إتلمت حواليك و عملتلها هاله من الخطړ عمتها
مالك بإصرار بس لو حبت الاول ڠصب عنها هتحس بالامان مهما حصل
مراد المايه لو جات قبل السفينه فوقها بتبقى قمة الخطړ ! بس لو جات بعدها تحتها بتبقى قمة الامان !
مالك مش عارف يتقبل الخۏف من خسارة حاجه ممكن يخلينى اكسرها 
مراد إفتكر موقفه مع ليليان و ازاى خوفه يخسرها لجم عقله و خلاه إتصرف من غير عقل و معترف بينه و بين نفسه إنه سبب كسرتها انا اكتر واحد يجاوبك على سؤالك ده و يقولك اه ! اه خۏفك إنك تخسر حاجه يخليك تخسرها بنفسك ! مكنش ينفع تسيب نفسها تفضل خاېفه كده لا تخسرك ! اللى خلاها سابتك ف عز الخطړ حتى قبل ما تعرف حاجه هو خۏفها تخسرك ف مشيت من نفسها و فكرها كده بتوجع نفسها قبل ما تتوجع منك و بسببك ! و ده بردوا اللى خلاها خسرتك ف لحظه كانت شايفه خسارتك محتومه عليها و شايفاك ماشى !
مالك هى اللى إتنازلت ف وقت كنت محتاج و محتاج كتير .. إدتنى احساس إنها ممكن تفضل
مراد كمل عنه تفضل ايه تفضل تدى كده من غير حساب من غير مقابل من غير عقل 
مالك بذهول من غير مقابل انا كنت بحاول اد ما اقدر اعوضها ! احساسى بالخۏف منها و عليها و من مواجتها كان بيخلينى اضخم رصيدى عندها و كنت بحاول اد ما اقدر إنى
مراد انك ايه تقرب منها او تسعدها او تدلعها كده كده كنت هتعمل ده باللى كنت فيه او من غيره .. ده واجبك
مالك معرفش يرد و باب عقله بيتفتح او بيتوارب ..
مراد إبتسم هى اللى حبتك الاول و هى اللى قربت و هى اللى مديتلك إيدها اما حست معاك بالامان و إتنازلت ف المقابل عن اهلها و كرامتها .. و اما راح الامان مع شكوكها اللى كانت بتزيد إتنازلت عنه مقابل الحب لإنك كنت ورتها حبك ليها .. بس اما يروح الحب ده او يتهيألها إنه مش شايفاه هتتنازل عشان ايه هاا عشانك طب ما انت كنت ماشى و سايبها و مع واحده انت بنفسك قولتلها بتشتغل عندى و طلعت انت اللى بتشتغل عندها ! يبقى هتتنازل تانى لإيه و لا لمين كانت ف كل مره هى اللى بتقفل عقلها لحد ما انت اللى قفلته بإيدك و انت اللى إستنفذت كل اعذارها
مالك سكت كتير و بيرجع بعقله لورا بشكل محلل و مراد متابع تقلبات وشه لحد ما إنتبه له ..
مراد حس إنه مش ناقص له غير قاعده اخيره مع نفسه و كل حاجه هتيجى تباعا هو انا ينفع اتطمن عليها صح 
مالك هز راسه مبتسم و اخده و راح على باب اوضتها و مراد إبتسم هاتلى بقا قهوه و لا حاجه تبل ريقى اللى نشفته ده
مالك حس ان مراد عايز ياخد بإيدها هى كمان او حس إنه محتاج ده ف انسحب و سابه ډخلها لوحده ..
مراد اول ما دخل وقف لوهله مش مستوعب حالتها او شكلها انتى كويسه 
حلم عيطت و سكتت ..
مراد راح عليها قعد جنبها و معرفش يتكلم او حس مفيش حاجه تتقال انتى لازم تبقى اقوى من كده .. انتى مكنتيش كده .. من غيره و من غير عيالك مكنتيش كده .. كنتى اقوى و كان عندك امل لدرجة شكيت إنك عارفه إنه راجع .. يبقى مينفعش دلوقت بوجوده و عيالكم بينكم تبقى بالضعف ده
حلم بضعف كنت فاكره هقوى بيهم و معملتش حساب يوم ما هبقى من غيرهم ! قربت عشان اقوى بيهم و محطتش ف حسابى يوم ما ابقى من غيرهم هرجع اضعف ..
مراد زعق لمجرد مش متقبل حالتها دى قربك ده مش المشوار ! مش الهدف ! قربك وسيله و المفروض هدفك منها تصلحى كل اللى إتهد و تبنى من تانى ! و إلا هيبقى كان مجرد خطوه ف