( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار) الحلقه 26-27-28-29-30 حصريه وجديده بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )

مشوار و هتفضل خطوه و السلام
حلم دورت وشها و سكتت ..
مراد قعد و حاول يتكلم براحه انتى عارفه ان مالك بيحبك و لا لاء 
حلم دمعت بصمت و مراد عاد سؤاله لحد ما هزت راسها اه ..
مراد إبتسم و عيالك و اكيد مش محتاجه تتأكدى من ده .. يبقى مينفعش تبقى ضعيفه و انتى متحاوطه بكل الحب ده
حلم دمعت تعبت طاقتى بتخلص و شايفه نفسى بخسر بردوا
مراد و الله اللى اعرفه ان اللى بيدافع عن بلده اللى هى مش بتاعته لوحده و مجرد جزء منها بس شايفها وطن ېموت من غربته براها بيدافع لأخر نفس فيه مش لأخر ړصاصه ف مسدسه .. مش بيسيبها اول ما الړصاص اللى ف سلاحھ ده بيخلص
حلم بإنهزام حاسه إنى ف حرب و مش هتخلص
مراد الحړب دى بتاعتك .. و اذا عندك إراده هتطلعى منها اقوى سواء خسرانه او كسبانه و إلا لو عندك شك ف ده يبقى مكنتش بتاعتك من الاول و انتى مش مضطره تحاربى ف حرب مش بتاعتك
حلم غمضت عينيها بمنتهى الإستسلام و مراد سكت شويه و إتكلم و هو بيقف يمشى متشليش هم
حلم هزت راسها بإنهزام ما شيلته خلاص ! شيلته !
همسه فضلت مع ليليان لحد ما راحت ف النوم .. إنسحبت بهدوء خرجت من الاوضه .. دخلت اوضتها مع مراد و بمجرد ما دخلت إفتكرته .. قعدت مكانها زى المخنوقه .. مش عارفه تتنفس و لا قادره .. هى عارفه إنها قست عليه و جرحته بالكلام يوم ما إتواجهوا يوم ما سمعت ليليان و روسيليا و يمكن ده كان اول چرح يتفتح على سهوه.. بس هى مكنش قصدها .. هى محتاجاه اقوى .. كانت قاصده تكسر خوفه .. كانت عايزه توصله ان خوفه نفسه اللى هيخليه يخسرهم مش حاجه تانيه ! هى صح و ده دورها !
للحظه إفتكرت إتهامه و زعيقه و خڼاقه .. إفتكرت اما قالها عايزه تمشى بالسلامه ! للدرجادى !
محستش بنفسها غير و هى برا البيت ماشيه زى التايهه ! إتلفتت حواليها بفزع كإنها بس بتنتبه دلوقت و مش عارفه نزلت او خرجت ازاى و امتى !
وقفت بتوهه بدموع نزلت ڠصب عنها و للحظه صعبت عليها نفسها .. إفتكرت ف لحظة صډمه خرجت من بيتها و مرجعتهوش تانى غير بعد سنين ! إفتكرت كل اللى عاشته و شافته ف السنين دى و خسارتها و كوابيسها و ۏجعها و توهتها و الدوامه اللى كانت جواها ! لا هى معندهاش استعداد لسنين تانيه شبه دى و لا حتى لثوانى !
محستش غير بنفسها بتلف و تجرى ترجع ! بتجرى اوى زى اللى كابوسها بيجرى وراها و خاېفه يلحقها لحد ما رجعت للبيت تانى و اول ما وقفت قدامه إبتسمت بدموع بتنزل ورا بعض زى ما تكون كانت ف سباق خاېفه تخسره !
دخلت جوه و قفلت الباب و سندت عليه و نزلت ع الارض بتنهج بتعب ..
غرام كانت راحت اوضتها بتتصل على مارد مش بيرد .. حاولت كتير قبل ما تخرج بس مش عارفه توصله .. مش عارفه عشان مينفعش تطمن على حد قبله و لا عشان متخرجش من غير ما يعرف !
كانت هتكلم أبوها بس إتراجعت و قامت لبست و نازله شافت همسه بتدخل من برا و بتقفل الباب بنهجان و قعدت ع الارض !
غرام راحت عليها بقلق ايه يا ماما انتى كويسه 
همسه هزت راسها لاء و عيطت و غرام راحت عليها اخدتها ف حضنها هتعدى ان شاء الله .. متقلقيش .. كل حاجه هتعدى زى ما غيرها عدى كتير و هنرجع احسن من الاول
همسه مسحت دموعها و اخدت نفس عارفه ان مراد عنده حق !
غرام بصتلها بإستغراب و مفهمتش و همسه وقفت و طلعت معاها مكنتش متخيله ان الخۏف ممكن يحرك الواحد ! مكنتش متخيله يا غرام ! مكنتش فاكره اننا لسه جوه الدايره و بنلف فيها ! كنت بحسب اننا بمجرد ما رجعنا خلاص و بقينا كويسين ! و إنه لازم هو كمان يبقى خلاص و كويس ! بس إكتشفت إن لا خلاص و لا كويسين
غرام رفعت إيدها اللى ماسكاها باستها حبييتى و الله احنا بخير .. الحمد لله .. اهم حاجه اننا مع بعض .. اى حاجه تهون
همسه بصتلها نظره زايغه عشان كده بقولك إنه هو عنده حق .. اهم حاجه إننا مع بعض و ده كفايه .. و هو خاېف من ده .. من اننا ننقص ! نبقى من غير بعض تانى !
غرام إبتسمت و همسه ضمتها عليها ليليان كويسه 
غرام إبتسمت بحب اخدت حمام و نامت
همسه هزت راسها بتعب روحى انتى كمان إرتاحى شويه 
غرام إبتسمت و همسه إنتبهت كإنها تايهه انتى مروحتيش لأخوكى و أبوكى ليه 
غرام كنت عايزه اوصل لمارد الاول
همسه مش هيمانع و لو حصل هقوله انا اللى قولتلك ! اتطمنى على أبوكى يلا و مازن كمان .. انتى ملكيش دعوه باللى حصل .. و انا هكلمهم متقلقيش بس اما اتطمن على مراد
لسه ع السلم بيتكلموا سمعوا الباب بيتفتح و مراد دخل..
همسه إبتسمت بتلقائيه و نزلت بلهفه غريبه و قبل ما ينطق او تنطق حضنته حضنته و عيطت ! 
مراد اخدها و طلع بيها او هى اللى إتحركت بيه ف حضنه لحد ما طلعوا ..
مراد بص لغرام و معرفش يقول حاجه محدده انتوا كويسين 
غرام إبتسمت عشان فهمته حبيبى انت طول ما انت كويس كلنا هنبقى كويسين
مراد إبتسملها بحب و هى غمزتله و جات تمشى مسك إيدها متزعليش منى يا غرام .. اللى حصل لا كان سهل و لا معمول حسابه و لا على بالنا .. اذا شديت عليكى متزعليش منى انتى عارفه انتى عندى زى مراد و ليليان و يوم ما دخلتى بيتنا بقيتى تالتتهم
غرام إبتسمت و باست إيده اللى مسكتها ربنا يخليك لينا
مراد بصلها بترقب مارد فين لسه مرجعش و لا ايه 
غرام حاولت تبتسم انا لسه مكلماه و شويه و راجع
مراد سكت و قلبه متوتر و غرام إنسحبت قبل ما يسآلها هو فين او رايحه فين و حاليا لا هو عنده طاقه لحاجه و لا هى عندها استعداد تزعله ..
مراد دخل اوضته اخد حمام بهدوء و خرج شاف همسه واقفاله ع الباب .. من غير ما يبصلها إستغرب .. مقدرش يشوف حالتها او يفهمها يمكن عشان مجروح من كلامها او عشان ميعرفش انها خرجت !
همسه متابعاه بعينيها لحد ما لبس و بيفتح الباب يخرج مسكت إيده مراد مراد عايزه اتكلم معاك
غرام بعد ما دخلوا نزلت راحت على بيت جدها عشان توقعت إنهم هناك ..
مراد مع همسه بص ف عيونها قوى .. بيحاول يقرا فيهم الكلام اللى متقالش يمكن يعرف يترجم الكلام اللى إتقال ف لحظة زعل .. بس لأول مره