رواية ربع دستة ظباط بقلم اسماء جمال الحلقه 31-32-33-34-35 حصريه وجديده

! مش من الاول اوى بتاعه هو ! بس من اول حدوتتنا و بإصرار ! و ده اللى خلاها كملت للأخر و عدت على كل ده و ده بردوا اللى مخلى جزء من ندمى هو إنه ياريتنى كنت جنبه من اول حدوتته ! من وقت ما اتحبس ! يمكن لو كنت ضغطته و اصريت عليه وجودى كان حطنى جزء من حساباته ! اه مغلطش بس اعتقد كان هيبقاله حسبه تانيه خالص غير اللى حصلت ! كنت هبقى جزء من الحكايه بدل ما اتفرج عليها منه برا ! يا كان هيجرى منها معايا يا كان هيمسك إيدى و نجريها سوا ! مكنتش ابدا هستنى منه يتكلم ! يحكيلى ! يصارحنى !
روفيدا بصتلها بقلق هو فهد ممكن يبقى زى مالك 
حلم إبتسمت و قبل ما روفيدا تصحح ردت قصدك ينضغط ضغط مالك ! يعيش مأساته ! لا معتقدش ! اللى شافه و عاشه مالك ميعديش على بشړ ! ده يعدى على جبل ! بعدين مالك كان الموضوع له ابعاد تانيه و كذا وجه ! تار أبوه و أمه ! تاره مع شغله اللى اصلا كل اللى حصل كان بسببهم غير فهد اللى حصله ده كان بسبب قضية مالك و خلافاته !
روفيدا حاولت تتطمن و حلم إبتسمت و هى بتقف تخرج و فوق ده كله مالك كان لواحده .. معهوش حد من بداية الحدوته زى ما قولتلك و مكنش معاه حد و هو بينهيها زى ما شوفتى ! معتقدش ابدا ان فهد هيبقى زى مالك لو بقيتى جنبه بس للأخر زى ما مالك هيعمل .. طول ما انتى و هو جنبه هيتخطى أى نتيجه ايا كانت .. بلاش تبقى انتى و مالك زيى انا و فهد .. حتى لو من غير قصدك .. صدقينى الندم بعد الخساره بيوجع اكتر من الخساره نفسها
مالك كان برا سمعها و بتلقائيه إبتسم و انسحب قبل ما تخرج نزل تحت و شاف امنيه داخله المستشفى ..
الدكتوره منال جات زى ما حلم طلبت منها و قبل ما تدخل شافت مالك و وقفت ع جنب بعيد بشكل ميبينهاش بس مخليها متابعه حوارهم .. مالك قدامها تركيبه غريبه غامضه محتاجه تسمعه و هو مبيتكلمش !
مروان ابن عم حلم إستغيب أبوه اللى اختفى من امبارح و موبايله إتقفل فجأه ! راحله شغله هو و أم حلم و عرفوا باللى حصل !
مروان بص لأمها اللى متوتره و متلغبطه و مش على بعضها فى ايه بالظبط انتى تعرفى حاجه انا معرفهاش 
هند بتوتر لالاء هعرف ايه يعنى أبوك مبيتكلمش عن شغله عشان حساس
مروان زعق عشان شغله حساس و لا شغله شمال 
هند زعقت انت هتتجنن انت كمان و لا إيه 
مروان پغضب أهلا هى فيها انت كمان هى الحكايه كده 
هند دورت وشها و هو بصلها بحذر حلم تعرف 
هند بضيق معرفش
مروان مسك دراعها پحده بقولك حلم تعرف ماهو لو تعرف انتى هتبقى عارفه هى عندها فكره و لا لاء !
هند بضيق شدت دراعها منه مش بالظبط ! من فتره طويله حصل تاتش ف شغلها و عرفت طشاش عن الموضوع و أبوك و عمك و الشغل 
سكتت و مروان بصلها بترقب و بعدين 
هند ببرود و لا قبلين
مروان زعق پغضب مش حلم اللى تسكت عن قرف زى ده لأى حد ايا كان ! دى كانت ھتموت جوزها عشان شكت فيه
هند بلامبالاه عشان كده مكنتش لازم توصل لحاجه ! مكنش لازم تعرف من الاول و اما عرفت محدش فينا إداها عقاد نافع و عشان كده معرفتش توصل لحاجه
مروان زعق و دلوقت بمزاجكم او ڠصب عنكم هتعرف و هتوصل للى كانت عايزه توصله ! هتعملى ايه دلوقت !
هند بضيق كنت خاېفه توصل لحاجه عشان مش هتسكت و هتكركب الدنيا ع الكل و تنبش ف اللى فات و إتدفن ! دلوقت هخاف من ايه ! انت مخدتش بالك من اللى حصل و لا ايه ! ابوك موقعش لواحده ! هامر معاه ! يعنى كل حاجه وقعت هخاف منها ليه 
مروان بقلق جوزها عارف 
هند زعقت انت غبى و لا حالف ما تفهم بقولك هى نفسها مكنتش تعرف تفاصيل ! غير مجرد تاتش بسيط و موصلهاش لحاجه
مروان إنتبه پخوف معنى كده إنها ف خطړ .. جوزها لو عرف و ده اكيد هيحصل ممكن يأذيها .. لا ده مش ممكن ده اكيد .. إدته قلم و جاتله فرصه أهى على طبق من دهب يردلها القلم و مش هيتردد
هند دورت وشها بغيظ يولعوا ف بعض
مروان بصلها پغضب انتى ايه يا شيخه ده انتى لو حجر كان مع اللى حصل ده نطق !
سابها و مشى بيحاول يفكر ممكن يوصل لحلم ازاى ..