رواية ربع دستة ظباط بقلم اسماء جمال الحلقه 31-32-33-34-35 حصريه وجديده

شويه من حالته و هو كان مستجيب نوعا ما عشان اتطمن من كلام الدكتور ..
روفيدا بصتلهم بدموع لالا انا مش
مالك مش هينفع الدكتور بيقول
حلم ضغطت على إيده و هو اخدها و خرج و بص لروفيدا حاولى متجهدهوش بس
خرجوا على الغرفه اللى مالك كان حاجزها و قعدوا على الكنبه قصد ولادهم ع السرير ..
حلم بصتله و مالك سكت انا كنت عايزه فعلا لواحده ع الاقل لحد ما يفوق زى ما الدكتور قال
حلم ضغطت على إيده اللى ماسكاها محدش بيفوق لواحده يا مالك مهما قاوح بيفضل يخبط لحد ما يستسلم للإيد اللى محاوطاه تمسكه و ساعتها مسكتها بتفوقه
مالك ضم راسها على صدره عندك حق هو حاليا محتاج وجودها اكتر من راحته نفسها
حلم كانت هتتكلم بس شافت ف عيونه احتياج لمع فجأه و حست ان الرساله مغلفه بفهد او عايز يقولها إنى و انا كنت زيه كده كنت محتاجلك برغم كل اللى كان و هو حاليا محتاجلها برغم كل اللى حصل بينهم !
رجعت راسها على صدره من تانى و اتمنت لو ده بس ترجمة احساسه !
مهاب نزل يدور على غرام بس ملقهاش خرج پغضب بس قبل ما يمشى شاف عربيتها برا يعنى لسه هنا امال فين ! رجع تانى بضيق و مسك موبايله رن عليها كتير و هو بيتحرك يمين و شمال بس مبتردش لحد ما سمع موبايل بيرن قريب منه و راح ناحية الصوت لحد ما دخل المسجد و كانت غرفه صغيره كده للصلاه ..
اول ما شافها كانت ساجده إتنرفز ده وقته سايبه حماكى و عمتك و جوزك و حضرتك
قطع كلامه و هى بترفع وشها و شافها شبه مڼهاره و وشها بمناخيرها بعيونها شبه الډم !
سكت بحزن او ترقب و اما طولت قعد جنبها لحد ما خلصت ..
من غير كلام اول ما سلمت بصتله بضعف و رمت نفسها ف حضنه و عيطت بصمت ..
مهاب رفع وشها بتردد غرام انتى زعلتى من كلام الدكتور إنه اضطر يلجأ للحل ده عشان ينقذه 
غرام غمضت عينيها و دموعها زادت اوى ..
مهاب لو معملش كده مكنش هيعرف ينقذه كان هيتأذى ! حتى لو كانوا استنوا و الڼزيف وقف بعدها كان هيتضرر و يا قلبه يا المخ هيتأذوا ! كان هيخسر نفسه و شغله ! كان هيبقى اشبه بالآله اللى بتتحرك بريموت ! يرضيكى يبقى كده ! كنتى هتبقى مبسوطه بالخلفه وقتها ! هو كان ھيموت ألف مره و هو شايف نفسه كده !
غرام تبتت ف حضنه و هو ضمھا عليه بحب حبيبتى الحاجه اللى تتعوض ميتقالش عنها خساره و الخلفه دى ممكن تتعوض ب اى حاجه بيه و بيكى و بحياتكم سوا و حبكم
غرام رفعت وشها له بصوت بينهج من العياط اقنعه ازاى بده 
مهاب مفهمش و هى مسكت إيده و كلامها طلع مرعوش بصوت مشحتف قولى يا بابا انت راجل قولى ازاى راجل يقتنع انه اهم حاجه ف حياة ست ! إنه اغلى حاجه تملكها مراته ! انها مش عايزه غيره !
مهاب إبتسم لإنه فهمها دلوقت ان ضعفها ده مش قدام الخلف قد ماهو ضعف قدام خۏفها من اللى جاى !
غرام إفتكرت كل كلامها معاه عن الخلفه قبل كده و عيطت ازاى واحده تقنع واحد انها استغنت عن حاجه هى فى يوم عيطت قدامه عشانها ازاى تفهمه انها مش عايزه حاجه هى كشفتله احتياجها لها ! بابا بابا انا كنت كل شهر بعمل خمسين اختبار حمل و قدامه و اعيط عشان مفيش ! كنت برفض نسافر او حتى نخرج كتير ف اخر شهرى عشان خاېفه اكون حامل ! ده انا كنت اما اخر الانتظار ده كله ...
سكتت و معرفتش تقوله اما دورتى بتنزل كنت بمۏت قدامه او هى افتكرت اللحظات دى ف صوتها اتخنق بعياط ..
مهاب من نبرة العشق اللى ف صوتها لام نفسه ازاى فكر إنها سابت جوزها مثلا و اتمنى لو كان من الاول قريب منها كان هيبقى محتويها و فاهمها اكتر ..
غرام بصتله بضعف ازاى هقنعه إنى شيلت الموضوع من جوايا من بين يوم و ليله !
مهاب حاول يبتسم يطمنها و ضمھا لحضنه تانى لازم انتى تبقى الاول مقتنعه بده من جواكى عشان هو يعرف يقتنع ! لان دى حاجات مبتتقالش يا غرام دى بتتحس ف لازم تطلع من جواكى عشان توصل جواه و بشكل مظبوط
غرام يعنى ايه بشكل مظبوط 
مهاب إبتسم يعنى إستغنيت عن جزء من احلامى عشان يفضل حلمى فيه هو و افضل جوه الحلم ده طول عمرى مش عشان صعبان عليا او ملهاش حل تانى او مش عارفه مثلا احسم الموضوع بين عقلى و قلبى
غرام مسحت وشها بسرعه لاء طبعا انا لا يمكن افكر كده بابا انا بعشق مراد