رواية ربع دستة ظباط بقلم اسماء جمال الحلقه 31-32-33-34-35 حصريه وجديده

و انت عارف و هو عارف و الدنيا بحالها عارفه
أبوها إبتسم و مسك وشها بحب يبقى توصليله ده و براحه
غرام پخوف هعرف 
أبوها ضمھا و هو بيقف بيها متهيألى اللى عرفت توصله انه فى حاجه تستاهل يتنازل عن حزنه و وحدته عشانها هتعرف تعمل توصله انها بتحبه .. و اللى عرفت تداوى چرح اتحفر ف جسمه قبل ذاكرته سنين هتعرف تداوى چرح زى ده و تعرف تعمل اى حاجه هما مش بيقولوا الحب بيعمل معجزات و لا ايه 
غرام ابتسمت بأمل انتعش جواها و أبوها اخدها و طلع و حاليا يلا عشان محدش يستغيبك و محدش يفهم غلط
غرام بصتله بزعل هو انتوا بجد فاكرينى انى ممكن استغنى عن مراد اعرف اعيش من غيره 
أبوها إبتسم و هى بصتله بلهفه ده انا من خوفى من رد فعلى دماغى عماله تشيل و تحط ف مية حل و حل قدامى لدرجه فكرت نتبنى بدل العيل اتنين اول مايخرج
مهاب بسرعه لاء بلاش دلوقت مش هيفهم إنك بتعملى ده عشانه
وصلوا قدام غرفة مارد و ملقوش حد و غرام بصت لأبوها بقلق فى ايه هما فين انتوا مشيتوا من هنا قبل ما تيجى 
مهاب قلق لاء انا سايبهم هنا و نزلت اشوفك اما عمتك إستغيبتك
غرام بلعت ريقها پخوف قدام احتمالين مش عارفه تحدد مين فيهم الاسوء ! يا مراد تعب فجأه تانى ! يا اما فاق و اكيد هيستغيبها ! ده اذا كان ابوها فهمها غلط !!
ممرضه معديه و مهاب سألها فين مراد 
الممرضه الباشا الكبير جوه ف الغرفه و التانى فاق من شويه و الكل عنده
غرام بصت لأبوها و قلبها بيتهز من قلقه و هو مسك إيدها يطمنها و اخدها و دخل ..
اول ما دخلت كان مراد و ليليان بيعدلوا مارد ع السرير و هو عينيه بتلف الغرفه ببطئ ممېت مش عارف يتقبل انها مش هنا ! مش جمبه !
اول ما الباب إتفتح بص ناحيته بلهفه و هى بصتله بعيون مليانه توتر يكون فهمها غلط و حضنوا بعض ف نظره شبه الإحتضار !
مالك مع حلم قاعدين ع الكنبه قصد بعض و رغم ان كل ما عيونهم بتتقابل بترجع تهرب بسرعه إلا ان جواها كلام كتير .. كتير اوى ماليها و فايض حواليها مغرقهم توتر !
حلم سندت بكفوفها ع الكنبه قدامه و سحبت نفسها ناحيته لحد ما بقت ف حضنه و رفعت دراعه و استخبت فيه او بمعنى اقرب استخبت جواه !
مالك كان مستسلم بشكل لا إرادى قدام قلبه او بشكل ارادى قدام موافقته ! مش عارف ! هو بس اللى عارفه انه محتاج للضمھ دى دلوقت !
الجو حواليهم بقا بيطلع شرار من كهربته او الحضن اللى ضاممهم .. لحظات و العيون نامت على دفا كانت مفتقداه من كتير و سابت القلوب المحبه تتعاتب بصفا !
غرام دخلت عند مراد مع أبوها و هو شافها ماسكه ف إيد أبوها او شاف ابوها اللى ماسكها ف دور وشه بعيد !
غرام قربت مدت إيدها بلهفه و قبل ما تمسكه سحب إيده و اتكلم من غير ما يبص لحد برا
غرام غمضت عيونها بخيبه مش عارفه على غبائها اللى خلاها قعدت مع نفسها حبه و لا من غبائه اللى خلاه فهمها غلط !
مراد أبوه حاول يقرب منه و يتكلم مراد حبيبى آ
مارد بنفاذ صبر ع المهاوده و الطبطبه اللى مش عارف يقبلهم قولت برااا
غرام قعدت على حرف السرير قصاده و صوتها غلب عليه العياط مراد انا كنت
مارد زعق و هو بيحدف عليها الغطا اللى كان مغطيه قولت برااا ايه اللى ف الجمله مش واضح !
غرام مسكت إيده و مهما بيحاول يشدها بتبت اكتر طب ممكن تهدى ! انت لسه تعبان و
مارد بص لأبوه خلصناا بقا ! برااا
مراد بص لغرام بس وشه متضايق منها لازم يرتاح شويه ! اطلعى مع عمتك و انا هفضل جنبه
غرام بصتله بذهول انا مش هسيبه ! انا مسيبتهوش اصلا انا كنت محتاجه ابقى
مارد دور وشه پغضب بيكتمه و مراد ملاحظ حالته ف زعق فيها خلصنا بقا هو عايز يبقى لواحده و اى حاجه غير كده ضغط على اعصابه هو مش هيستحمله انتى مش شايفه حالته 
غرام زعقت بصوت مرعوش اوى ضغط على اعصابه انا وجودى جنبه ضغط عليه ! انا يا عمى 
بصت لمارد و دموعها نزلت پألم انا يا مراد غرام غرام ضغط عليك 
ابوه بصلها و لهجته هديت نوعا ما طب خليه يرتاح دلوقت و
غرام زعقت من سكوت مارد بالشكل ده اللى خلاها تقرب من التفكير اللى كانت خاېفه منه لا معلش بقا انا عمرى ما كنت ضغط عليه ! انا اول واحده جنبه و هفضل اخر واحده جنبه حتى لو مفضلش جنبه غيرى و